[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKŁOCIE (2) sb n

Pierwsze e oraz o jasne; końcowe e z tekstu nieoznaczającego -é.

Fleksja
sg
N przekłoci(e)
G przekłociå

sg N przekłoci(e) (1). ◊ G przekłociå (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przekłoć.

Przebicie ostrym narzędziem; traiectio Mącz; compunctio, paracentesis, punctio, punctiuncula, punctura, punctus Cn (2): Traiectio, Też przebicie/ przekłocie. Mącz 163b.
a. Ślad po przebiciu [czego] (1): Ale on rzekl ijm: Nieuzrzę[li] w ręku iego przeklociá gwozdziow [Nisi videro in manibus eius fixuram clavorum]/ a ieſtli nie przytknę paltza na mieſce gwozdziow/ a niewlożę ręki mé w bok iego/ nieuwierzę [Vulg Ioann 20/25]. OpecŻyw [170]v.

Synonim: przebicie.

Cf PRZEKŁOĆ

LW