PRZEBICIE (9) sb n
Pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nieoznaczających é oraz -é.
Fleksja
|
sg |
N |
przebici(e) |
G |
przebiciå |
A |
przebici(e) |
I |
przebici(e)m |
L |
przebiciu |
sg N przebici(e) (2). ◊ G przebiciå (3). ◊ A przebici(e) (1). ◊ I przebici(e)m (2). ◊ L przebiciu (1).
Sł stp brak, Cn s.v. przekłócie, Linde XVI w.
I.
Rzeczownik od „przebić”: przekłucie ostrym narzędziem;
traiectio Mącz; paracentesis, punctio, punctus Cn [w tym: czego (4)] (5):
LubPs F;
Mącz 163b;
W rychle potym/ gdy do łamánia kośći przyſzło/ Pánu w tym/ z ſkrytey łáſki Boſkiey/ zfolgowano: á przebićiem boku iego świętego/ wytocżeniem cudowney krwie y wody/ źrzodłá nam nieprzebráne/ łáſki Bożey y Sákrámentow iego otworzono. LatHar 320;
[Sam [Jezus] potym dobrowolnie podał ręce y nogi do przebićia. BzowRóż 80].
przebicie czym (2): z przebićiem boku twego włocżnią żołnierſką/ ták racżyłeś kreẃ y wodę wyláć dla nas/ że iey namnieyſza kropiá w tobie nie zoſtáłá. LatHar 301, 736 marg.
II. Rzeczownik od „przebić się”: przedostanie się [czyje] (1): Tákże wſzyſcy złocżyńcy niech meat kopáią Rzekam/ ktore ſie ná doł do gránic śćiągáią: Nád ktoremi ſtráżnice/ twierdze/ podziáłamy/ Dla przebićia Tátárow pilność záchowamy. BielSjem 18.
III.
Ślad po przebiciu (3):
Wyrażenia: »przebicie gwoździowe, g(w)oździ« =
fixura clavorum Vulg (
1:
1):
A on [Tomasz] im [Apostołom] rzekł: Nie vyrzęli w iego ręku przebićia gwoźdźiowego/ á nie wpuſzcżę pálcá mego tám gdźie były gwoźdźie/ á nie włożę ręki mey w bok iego/ nie vwierzę [Vulg Ioann 20/25]. MWilkHist Lv [
przekład tego samego tekstu:
WujNT,
[Leop (
Linde)
]];
WujNT Ioann 20/25;
[Leop Ioann 20/25 (Linde);
Ieſliż ręki moiey w tę iáſkinią włożyć nie będę mogł/ ábym go od śmierći/ [...] z gárdłá wydárł: litowáć ręku y nog moich niechcę/ do przebićia gwoźdźi. BzowRóż 80].
»przebicie ran« = rany (1): Rácż [Panie] mię też zákryć w przebićiu ran twoich od oblicża gniewu twego LatHar 298.
Synonimy: I. przekłocie; II. przeście; III. rana, ranienie.
Cf PRZEBIĆ
MN