« Poprzednie hasło: PRZEKRSZCZENIE | Następne hasło: PRZEKRYSIĆ » |
PRZEKRYĆ (2) vb pf
e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
inf | przekryć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | przekryła |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przekryj |
inf przekryć (1). ◊ praet 3 sg f przekryła (1). ◊ [imp 2 sg przekryj. ◊ part praet act przekrywszy.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.
przekryć kogo (1): Y będźie do gruntu poborzono [Jerycho] [...]/ iednoż Ráháb wſzetecznicá żywo zoſtánie y wſzyſcy ktorzy z nią ſą w domu gdyż przekryłá poſły ktorechmy my byli poſłáli. BibRadz Ios 6/17[16]; [poślę mu go [Andalonowi ukradziony mieszek] ia do domu/ zmowiwſzy ná pánią ſtárą/ iżby mu go oná odięłá [...]. A ták ieſliby ią winowáć chćiał/ przekrywſzy ią/ y odeſłáć ią ná cżás gdźie ná folwárk/ gdyż tu on nie długo będźie. HistFort L8v].
Synonimy: przechować, schronić, skryć, ukryć, utaić.
Formacje współrdzenne cf KRYĆ.
MN