« Poprzednie hasło: (PRZEŁOMNY) | Następne hasło: PRZEŁOWIĆ » |
PRZEŁOTROWAĆ (3) vb pf
Wszystkie samogłoski jasne.
inf | przełotrować |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | -ś przełotrowåł |
inf przełotrować (1). ◊ [fut 3 sg przełotruje.] ◊ praet 2 sg m -ś przełotrowåł (1). ◊ part praet act przełotrowåwszy (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.
W połączeniach szeregowych (1): Oſobny to páchołek; nie ládá pąniątko [!]: Przełotrowawſzy wſzyſtko, przegrawſzy, przepiwſzy; Dopiro chce bydź rządnym CiekPotr 34; [Ten náſz ſyn ſłucháć nas niechce/ vtrátnik/ wſzytko przeie y przepije/ y przełotruie ná bieśiádách. SkarKaz 323a (Linde)].
»przełotrować wszy(s)tko« [szyk zmienny] (1): CiekPotr 34; [[żebracy] żádnego obchodu [tj. dochodu] niemáią/ y gdy niema nic że iuż wſzytko przełotruie/ tedy táki rad zápali/ áby ſye zdobył. GroicArt 62v (Linde); SkarKaz 323a (Linde)].
Synonimy: 1. natrawić, przehulać, przelichmanić, stracić, utracić.
Formacje współrdzenne cf ŁOTROWAĆ.
SBu