| « Poprzednie hasło: PRZEŁYKACZ | Następne hasło: [PRZEŁYSIAŁY] » |
PRZEŁYKAĆ (3) vb impf
e jasne.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| pl | |
| 3 | przełykają |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | przełykała |
| imperativus | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | przełykåj | |
| 3 | niechåj przełykå | |
praes 3 pl przełykają (1). ◊ [praet 3 sg f przełykała ]. ◊ imp 2 sg przełykåj (2). ◊ [3 sg niechåj przełykå ].
Sł stp brak, Cn s.v. przełknąć, Linde XVII(XVIII) w.
Znaczenia
Połykać, zjadać, wypijać; transmittere per guttur Cn (3): Chceſzli prożen być dáwice Pal ná popioł Iáſtkolice/ Przełykay przymieſzawſzy miodu SienLek 82.
przełykać co (1): też możeſz maſtikować miętkę á onę wilkoſć przełykay. FalZioł I 82a; [Wodą ſię tylko zákrapiáłá/ á nieco ſokku [!] z ziołek/ y to z ćięſzką boleśćią przełykała SkarŻyw 380; OczkoPrzymiot 170].
Przen: Tolerować, pobłażać [co] (1): Nawiązanie do przysłowia bibl. (Matth 23/24): Zlić ſwe grzechy nizacż máią/ A wielbłądy przełykáią: Ale komor vbogiego/ Vcżyni v nich winnego. BierEz R3v. [Cf POŁYKAĆ, t. XXVII, s. 80b.]
Formacje współrdzenne cf ŁYKAĆ.
LW