[zaloguj się]
[pdf]

ŁYKAĆ (5) vb impf

W formach inf oraz praes a jasne; w formie praet a pochylone.

Fleksja
inf łykać
indicativus
praes
pl
3 łykają
praet
sg
3 m łykåł

inf łykać (3). ◊ praes 3 pl łykają (1). ◊ praet 3 sg m łykåł (1).

Sł stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w.; poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.

Znaczenia
Łkać, szlochać (5): Ia [Hekuba] proſzę/ żeby ziemiá ze mną ſie zapadła. Więc tu o nędzny zemną orſzaku nie łykáć? [...] Płáczćie/ y pierśi tłuczćie/ wyſk niech idźie wſzędźie GórnTroas 11.

W porównaniu (1): téſz ci ktorzy około niego ſtali/ muśieli z niem częſto kroć płakać i iako dźieći łykać. MurzHist Kv.

Szeregi: »narzekać i łykać« (1): [Ustazanes] zrzućiwſzy ſzátę drogą z śiebie: oblokł ſię w cżarną podłą/ y śiedząc v drzwi pokoiu krolewſkiego/ nárzekał y łykał płácżąc SkarŻyw 304.

»płakać i łykać« (3): MurzHist Kv; Záprawdę záprawdę powiedam wam/ iż płakać y łykać wy będziećie/ á ſwiát záſię będzie ſię weſelił KrowObr 238, 187.

Synonimy: łkać, płakać.

Formacje współrdzenne: nałykać się, połykać, popołykać, przełykać, wyłykać; połknąć, przełknąć, wyłknąć.

Cf ŁYKAJĄCY, ŁYKANIE

HJ