« Poprzednie hasło: PRZEMIENION | Następne hasło: (PRZEMIENNIE) » |
PRZEMIENIONY (36) part praet pass pf
przemieniony (28), przemienion (6), przemieniony a. przemienion (2).
Oba e jasne; w formie złożonej o jasne; forma niezłożona z tekstów nieoznaczających ó.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | przemieniony, przemienion | f | N | przemieniona, przemienionå | n | N | przemienion(e), przemieniono |
G | przemienion(e)go | G | G | |||||
D | przemienion(e)mu | D | D | |||||
A | przemieniony | A | A | przemienion(e) | ||||
V | przemieniony | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | przemienieni |
subst | przemienion(e) | |
G | przemienionych | |
A | subst | przemienion(e) |
sg m N przemieniony (4), przemienion (2); ~(attrib) -ony WujJud (2); ~(praed) -on (2) HistRzym, WujJud. ◊ G przemienion(e)go (3). ◊ D przemienion(e)mu (1). ◊ A przemieniony (1). ◊ V przemieniony (1). ◊ f N (praed) przemieniona (2) BielKron, CzechEp, przemienionå (2) GrabowSet, SarnStat; przemienion(a) (2). ◊ n N (praed) przemienion(e) (4) FalZioł, CzechRozm, NiemObr, WujNT, przemieniono (2) KromRozm III, BielKron. ◊ A przemienion(e) (2). ◊ pl N m pers przemienieni (6). subst przemienion(e) (2). ◊ G przemienionych (1). ◊ A subst przemienion(e) (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: przemienion(y) od kogo (4).
Sł stp s.v. przemienić, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przemienić.
[przemienion przed kim: Y przemienion ieſt przed nimi: á oblicże iego lſniáło ſię iáko ſłońce CzechNT Matth 17/2.]
przemienion(y) w co (16): Iſidorus piſze o thym zielu złotogłowie ktore połacinie zową Narciſcus/ iſz ieſt nazwano dla iednego dziecięcia ktore było przemienione w kwiatek iego czudny FalZioł I 93a, IV 48d; KrowObr 229v, 239; BielKron 2v, 187v; Hiſtoria o Apolloniuſzu Krolu Tyrſkim/ á Tárſy Krolewnie. Przykład iże ſmutek przemienion bywa w weſele. HistRzym 6v; CzechRozm 80; ták y my w ćieleſne ćiáło iego/ to ieſt/ w obcowánie Páná Chryſtuſowe/ y wſzyſtkich świętych bywamy przemienieni. ReszPrz 58; Iák piaſek/ ták moy dowćip nierodzący/ Duſzá/ z fráſunku w ſkáłę przemieniona GrabowSet M4; y niech ćię to potka/ co żonę Lotowę/ ktora przemieniona byłá w słup ſolny SarnStat 264. Cf przemieniony z czego w co, Wyrażenia.
przemieniony z czego w co (2): ciáło náſze z zyemie ſtworzone/ poki nie [będzye] przemieniono w lepſze/ [...] to ieſt/ s cieleſnego w duchowne przemienione BielKron 2v; WujNT 2.Cor 3/18.
»w wyobrażenie [jakie] przemieniony« (2): NiemObr 83; A my wſzyścy/ odkrytym obliczem chwałę Páńſką iáko w źwierćiedle vpátruiąc/ w toż wyobráżenie przemienieni bywamy [in eandem imaginem transformamur] z iáſnośći w iáſność [tj. stajemy się coraz jaśniejsi] WujNT 2.Cor 3/18.
przemienion(y) przez co (1): WujJud 174v cf przemieniony czym.
przemienion(y) czym (3): Przemienion bywa chleb ſłowy Bożemi (przez poświęcenie/ y przyſzćie Duchá ś.) w ćiáło Páńſkie. WujJud 174v, 174v; WujNT 115.
przemieniony na czym (1): Ten chleb [...] nie ná oſobie ále ná náturze/ to ieſt iſtnośći/ przemieniony/ wſzechmocnośćią ſłowá sſtał ſie ćiáłem. WujJud 174v.
Synonimy: 1. przeistoczony; 2. zastąpiony.
Cf NIEPRZEMIENIONY, 1. PRZEMIENIĆ
AL