Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEMOWIĆ

Następne hasło: PRZEMOWIONY »

PRZEMOWIENIE (2) sb n

Pierwsze i drugie e jasne; -o- (1) OpecŻyw, -ó- (1) KochFrag; końcowe e pochylone.

Fleksja

	sg
N	przemowienié
A	przemówienié

sg N przemowienié (1). ◊ A przemówienié (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. przemowa.

Znaczenia

Wypowiedzenie, przekazanie treści; allocutio, alloquium, effatus Cn (2):

przemowienie czyje (1): gdzie ieſt twé przemowienijé vcieſſné/ ij twé optzowanijé ſemną milé OpecŻyw 112.

Wyrażenie: »słow kilka przemowienie« (1): A ná piérwſzé mé ocknienié/ Y ſłów kilká przemówienié/ Pánie/ znáć żeś mię ty bronił KochFrag 19.