[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPADNIENIE (3) sb n

Pierwsze i drugie e oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N przepadnienié
I przepadnieni(e)m
L przepadnieniu

sg N przepadnienié (3). ◊ [I przepadnieni(e)m. ◊ L przepadnieniu.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Pęknięcie, rozszczepienie; szczelina (3): Pator, Hiatus, et apertio – Rozſzczepięnie, przepadnienię. Calep 761b.
Wyrażenie: »przepadnienie kości« (2): Przepádnienié kośći/ ſzukay Złamánié. SienLek Aaaav, 174; [(nagł) O przepadnieniu koſczi. (–) Gdy ſię koſcz przepadnie v konia od niecżego/ lecż gi tak [...] SprLek C2].
Szereg: »złamanie albo przepadnienie« (1): Złamánié/ álbo przepádnienié kośći końſkiey/ y innych bydląt. SienLek 174.
2. [Kara utraty pieniędzy lub innych dóbr:
Wyrażenie przyimkowe: »pod przepadnieniem [jaką sumą]« = pod groźbą [jakiej] kary: a then theſz formąn ma do wodzycz, v kogo thego konia kupiel, a ma go tu zaſz poſtawidz we dwie niedzieli pod przepadnieniem dzieſſiączią grzywien ZapWpolKob 1550 1/40v.]

Synonim: 1. rozszczepienie.

Cf [PRZEPAD], PRZEPADEK, 1. PRZEPAŚĆ

LWil