[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPASKA (6) sb f

e oraz końcowe a prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz -ka); -på- (2), -pa- (1); -på- WujNT; -på- : -pa- CzechRozm (1:1).

Fleksja
sg pl
N przepåska przepåski
G przepåski
A przepåski
I przepåską

sg N przepåska (1). ◊ G przepåski (1). ◊ I przepåską (2). ◊ pl N przepåski (1). ◊ A przepåski (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn); poza tym w objaśnieniu s.v. przepasać.

1. Pas tkaniny umieszczany wokół bioder lub w pasie, noszony jako spodni ubiór męski; semicinctium Vulg; cinctorium, praecinctio, praecinctorium Cn (3): Bo gdyby ie [cuda] záwżdy mogł był cżynić Páweł kiedyby iedno chćiał/ y záwżdy przepáſką ſwą chore vzdrawiáć: Tedyby też pewnie Tymoteuſzá ſwego y Epáfrodytá vzdrowił. CzechRozm 188v.
Szereg: »chustki abo przepaski« (2): CzechRozm 182v; ták iż też ná chore przynoſzono chuſtki ábo przepaſki [sudaria et semicinctia] od ćiáłá iego [św. Pawła]/ y odchodźiły od nich choroby WujNT Act 19/12.
2. Pasek, często ozdobny, noszony przez kobiety na biodrach (2): Ktora [białogłowa] [...] Wargi gryzie, okiem ſtrzyże Igra przepaſką, wierci piętą GlabGad P8.

przepaska z czego (1): Iako my othem dobrze vyemy ysh hon przepasky sesrebra y bramka sperel srąkawa v zony yego nye wssyal ZapWar 1545 nr 2625.

3. Prawdopodobnie: Popręg, pas do umocowania siodła na koniu (1): Cinctura, przepaska vel poprąg BartBydg 28.

Synonimy: 1. pas, przepas, przepasanie.

LWil