Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEPATRZAWAĆ SIĘ

Następne hasło: PRZEPATRZNIE »

PRZEPATRZENIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja

	sg
A	przepatrzeni(e)
I	przepatrzenim
L	przepatrzeniu

sg [A przepatrzeni(e).] ◊ I przepatrzenim. ◊ [L przepatrzeniu.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przepatrzyć”
- 1. [Obejrzenie w celu dowiedzenia się czegoś, wyszpiegowanie, wywiedzenie się]
- 2. Rozważenie, zbadanie
II. [Rzeczownik od „przepatrzyć się”]

I. Rzeczownik od „przepatrzyć”:

1. [Obejrzenie w celu dowiedzenia się czegoś, wyszpiegowanie, wywiedzenie się [czego]: Drugie ſzemránie było gdy ſpiegowie/ ktorych byli poſłáli ná przepátrzenie ziemie/ dáli ſpráwę/ iáko tám był lud mocny GilPos 153v.]

2. Rozważenie, zbadanie:

Wyrażenie: »pilne przepatrzenie«: Perquisite, Exquisite, diligenter – Zpilnim przepatrzenim. Calep 789a.

II. [Rzeczownik od „przepatrzyć się”:

Zmęczenie wzroku: Liśćie te^go drzewá [...] ſwą źielonośćią cżynią wzrokowi wdźięcżność y ochłodę po przepátrzeniu. Cresc 1571 475.]

Synonimy: I.1. przeszpiegowanie, wybadanie.

Cf PRZEPATRZYĆ

sLWil