[zaloguj się]

PRZEPRAWIE (1) sb n

Fleksja

A sg przeprawi(e).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Czyn bezprawny:
Zwrot: »czynić [komu] przeprawie [w czym]«: cżyniłliby [Ferdynand jako namiestnik cesarza] nam iákie przepráwie álbo gwałt zwłaſzcża w wierze/ będziem ſie bronić. BielKron 210.
Szereg: »przeprawie albo gwałt«: BielKron 210 cf Zwrot.

Cf 1. BEZPRAWIE, PRZEZPRAWIE

LWil