[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPUSZCZANIE (6) sb n

Pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja
sg
I przepuszczanim
L przepuszczaniu

sg I przepuszczanim (4). ◊ L przepuszczaniu (2).

Sł stp brak, Cn s.v. sycę miód, Linde bez cytatu s.v. przepuścić.

1. Pozwolenie na przejście lub przejazd przez granicę [przez co] (1): Limenarcha – Przełozoni nad przepuſzczanim przez granicze, portowni ſtaroſta. Calep 604a.
2. lek. Usuwanie z organizmu zbędnych substancji [czego] (5): [Bo teraz w przepuszczaniu tej ropy a potym in mundificatione wrzodu tego wielkiej pilności o to mieć będzie potrzeba. ListyZygmAug 1551/197.]
a. Przeczyszczanie, powodowanie wypróżnienia (5):
Wyrażenie: »przepuszczanie żywota« [szyk 3:1] (4): Ieſli ná Wioſnę śliniogorz komu będźie: znák ieſt oplwitowánia złych wilkośći: A táko wczás pomágáć/ krwie puſzczánim/ Bańkámi/ żywotá przepuſzczánim/ chárchánim/ y innymi pomocámi. SienLek 21; gdy ſye ná Wioſnę [śliniogorz] przydawa/ znákiem ieſt złych wilgośći: zábieżeć themu trzebá krwie puſzczánim/ y przepuſzczánim żywotá/ á mlekiem ćiepłym charcháć. SienLek 80v, 37, 140v.
Szereg: »przepuszczanie i zaćwierdzenie« (1): O żywoćie álbo Brzuchu: tudźież o trzewnym á o ielithnym bolu: o przepuſzczániu/ y o zácwierdzeniu żywotá: y o wietrzech ielitnych. SienLek 98v.

Synonimy: 2. prożnienie, purgacyja, purgowanie, wypądzanie.

Cf NIEPRZEPUSZCZANIE, PRZEPUSZCZAĆ

SBu