Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEPUSZCZANIE

Następne hasło: [PRZEPUSZCZAWAĆ] »

PRZEPUSZCZANY (4) part praet pass impf

przepuszczany (3), przepuszczan (1).

e jasne; -an-, -ån.

Fleksja

sg
m	N	przepuszczån

pl
N	subst	przepuszczané
G		przepuszczanych
I	f	przepuszczan(e)mi

sg m N (praed) przepuszczån (1). ◊ pl N subst przepuszczané (1). ◊ G przepuszczanych (1). ◊ I f przepuszczan(e)mi (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: przepuszczany od kogo (1).

Sł stp s.v. przepuszczać, Cn brak, Linde XVI w.: nieprzepuszczany.

Znaczenia

1. Któremu pozwala się przejechać przez granicę (1)
2. Zrządzany, zsyłany przez Boga (2)
3. Tłumaczony na inny język; przen (1)

1. Któremu pozwala się przejechać przez granicę [przez co] (1): Powołowczyzny/ y woły/ właſnym zbożem źimowáné ſzlacheckié/ áby przez Komory célné/ podług wolnośći ſzlácheckich/ bez myt y céł były przepuſczáné SarnStat 403.

2. Zrządzany, zsyłany przez Boga (2): A gdźyeby tego wſſyſtkyego z dobrey woley nye czynili/ áby boyáźnią ćyęſzkich á ſrogich kaźni/ ták vrzędnych/ yáko od ſámego Bogá rozmáićye á widomye przepuſſczánych/ od złoſci ſye powćyągáli. KromRozm II i4; Tákżeć Krześćiáńſtwo/ á zwłaſzczá náſzá Polſká/ iż nieprzeſtawa winnicy Boſkiey dawney wiáry ſzcżepienia ſzkodźić/ zá rozmáitymi plagámi dotąd przepuſzcżánemi: tedy Pan Bog podobno ná to záłożył/ áby [...] gniazdo náſze dokońcá ſpuſtoſzył. PowodPr 27.

3. Tłumaczony na inny język; przen [przez co] (1): Záiſte ſam Ieronim piſze/ iż iáko pićie vtraca ſmák by nalepſze było/ gdy ie ziednego nacżynia do drugiego/ á z drugiego do trzećiego y do cżwartego przelewáią. tákże y przekład/ gdy iy nie zárázem z onego ięzyká cżynią/ w ktorem one kśięgi nápiſano/ ale przez drugi ięzyk bywa przepuſzcżan/ niemoże być ſzcżyry ani doſkonáły. BudBib b2.

Cf NIEPRZEPUSZCZANY, PRZEPUSZCZAĆ

SBu