« Poprzednie hasło: PRZERADZENIE | Następne hasło: PRZERADZIĆ SIĘ » |
PRZERADZIĆ (1) vb pf
e oraz a jasne.
Fleksja
inf | przeradzić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | -eś przeradził |
3 | m | przeradził |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przeradził |
inf przeradzić. ◊ [fut 3 sg przeradzi. ◊ praet 2 sg m -eś przeradził. ◊ 3 sg m przeradził. ◊ con 3 sg m by przeradził.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Zdradzić, zwieść [kogo, [co]]: [Aon [Jezus] odpowiedzial, rzekl: ktory ssemna ssiega wmyssą, then mye przeradzy. SprChęd 28; O krzizu, Judas, okrvthny przekupien, poznawa, ys sgrzessil, wypowiadaiacz, ys krew prawa przeradzil, ati tasz krwia czirspis pokropyenye! SprChęd 96, 24, 28, 29.]
[Szereg: »wydać i przeradzić«: Ale, namylssy ssynowie, zaprawde nyewiersczie, abi przetho then, ktorisz wydą y przeradzi myą, byl by nyepowynny od mąki wieczney SprChęd 28.]
a. Uwieść dziewczynę: Puellae pudicitiam expugnare, Poráźyć dźieweczkę ná yey czyſtośćy/ to yeſt przemówić przerádźyć. Mącz 330b.
Synonimy: oszukać, wydać, zdradzić, zwieść; a. uwieść.
Formacje współrdzenne cf RADZIĆ.
ALKa