« Poprzednie hasło: [PRZEWIERTAĆ] | Następne hasło: PRZEWIERZENIE » |
PRZEWIERTOWAĆ (7) vb impf
przewiertować (6), przewiartować (1); przewiertować : przewiartować Calep (5:1).
Oba e prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz -wiert-); w przewiartować prawdopodobnie a jasne (tak w przywiartować).
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | przewiertuję | |
3 | przewiertuje |
praes 1 sg przewiertuję (6). ◊ 3 sg przewiertuje (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: przewiertywać s.v. przewiercieć.
Znaczenia
- Dziurawić wierceniem
(7)
- Przen (1)
Dziurawić wierceniem; circumforare, efforare, forare, perforare, perterebrare, terebrare Calep (7): Circunforo – przewiertuię, przepichąm. Calep 198a; Terebro – Przewiartuię. Calep 1056a, 352a, 431a, 779b, 792b; [Comp: Perterebro, ich durchbore. P. przewiertuię. Volck 656, Vvv v].
Przen (1):
Zwrot: »uszy przewiertować« = przywracać słuch (1): ktorymi ſłowy [Bóg] nam iſcie otwarza zmyſły ták wnętrzne iáko y zwirzchnie: bo gdzie mowi ſłuchay/ tám nam iákoby vſzy przewiertuie SarnUzn D4.
Synonimy cf PRZEWIERCAĆ.
Formacje współrdzenne cf WIERCIEĆ.
KO