![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PRZEWIERAĆ | Następne hasło: (PRZEWIERCANY) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZEWIERCAĆ (1) vb impf
Oba e jasne.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | przewiercåm | |
| 3 | przewiercå | |
praes 1 sg przewiercåm. ◊ [3 sg przewiercå.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dziurawić wierceniem; perforare Mącz: Mącz 134d; [Przewiercam/ et przewiertuię Perforo Volck Vvv v].
a. [O niszczącym działaniu owadów na drewno [co]:
W porównaniu: Trzéćia [przyczyna] iż iáko robak choćia miękuczki/ nátwárdſze drzewá przegryza y przewierca: Ták Pan Chriſtus/ choćia poſtáwą mdły y wzgardzony/ nieprzyiacielá rodzáiu ludzkiego zátráćił. WujBib 568a.
Szereg: »przegryzać i przewiercać«: WujBib 568a cf W porównaniu.]
Synonimy: dziurawić, przebadać, przebijać, przekalać, przeszywać, przetłukać; a. przegryzać.
Formacje współrdzenne cf WIERCIEĆ.
KO