« Poprzednie hasło: PRZEWIERCENIE | Następne hasło: PRZEWIERCIE (?) » |
PRZEWIERCIANY (3) part praet pass pf
Oba e oraz a jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przewierciany | f | N | |
D | D | przewierciané |
sg m N przewierciany (2). ◊ f D przewierciané (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu; poza tym XVIII w.: przewiercany s.v. przewiercieć.
Znaczenia
Przedziurawiony wierceniem; pertusus Calep; perforatus Cn (3): Calep 793b; Siędźie tedy chóry á nád niém drewniány ſzkopiec zákryty [...] v dná przewierćiány/ gdźie czopek albo rurká/ iáko v hántfoſá [...] wpráwióna będźie Oczko 15v.
Wyrażenie: »przewierciana dziura« (1): Rękę drugą [Jezusa] gdy przybitz chcieli/ niemogla doſiądz ku drugié przewierciané dziurze/ bo byly daleko od ſiebie zwierciány. OpecŻyw 139.
Synonimy: przebity, przebodziony, przekłoty, przekowany, przepchniony, przerażony.
Cf PRZEWIERCAĆ
KO