« Poprzednie hasło: PRZODKOWAĆ | Następne hasło: PRZODKOWY » |
PRZODKOWANIE (71) sb n
Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w przodkować); a jasne.
sg | |
---|---|
N | przodkowani(e) |
G | przodkowaniå |
D | przodkowaniu |
A | przodkowani(e) |
I | przodkowani(e)m |
L | przodkowaniu |
sg N przodkowani(e) (24). ◊ G przodkowaniå (16). ◊ D przodkowaniu (3). ◊ A przodkowani(e) (24). ◊ I przodkowani(e)m (1). ◊ L przodkowaniu (3).
Sł stp brak, Cn s.v. przodek, przodkowanie, Linde XVII w. s.v. przodkować.
przodkowanie czego [= nad czym] (1): WujNT 390 cf W połączeniu szeregowym.
przodkowanie miedzy kim (3): Piotrowe przodkowánie miedzy Apoſtoły. WujJud 153v marg [idem Mm8v], 117, Mm8v.
przodkowanie nad kim, nad czym (7): Skąd iáwnie ſie pokázuie/ że to przodkowánie iednego Biſkupá nád inſzemi od Apoſtołow/ áni od Páná Kryſtuſá niema ſwego pocżątku. WujJudConf 155v; Nád to ſkázuiem iż S. Apoſtolſka ſtolicá y Rzymſki Biſkup ma nád wſzytkim świátem przodkowánie/ y tęnże Rzymſki Biſkup ieſt/ [...] prawdziwy Chryſtuſow námieſtnik SkarJedn 273, 73, 83, 114, 261; Bo Rzymſki kośćioł ma przodkowánie nád wſzytkimi kośćioły. SkarŻyw 337.
przodkowanie gdzie (4): WujJudConf 124v; Auguſtyn S. w kośćiele Rzymſkim/ piſze/ záwżdy Apoſtolſkiey ſtolice przodkowánie trwáło SkarJedn 111; Przeto y Piotr S. Apoſtoł z roſkazánia Bożego/ Kośćioł rządząc nic nieopuśćił: ále powſzjtkim świećie przodkowánie miał/ y ma. SkarJedn 120, 119.
przodkowanie czyje [= kto ma zwierzchność] [w tym: G sb i pron (20), ai poss (17)] (37): Abowim z tym [tj. rzymskim] koſciołem/ dla czelnyeyſſego przodkowánya yego/ muśi ſye zgádzáć wſſelki koſcyoł/ tho yeſt wſſyſtcy wyerni KromRozm III Ov; WujJud 117v, 121 [2 r.], 153v, Mm8v; WujJudConf 125v, 155v; Y tu ſię podziwuy cżytelniku/ á poznay przodkowánie Biſkupá Rzymſkiego. SkarJedn 187, 72 [2 r.], 74, 76, 83, 111 (11); SkarŻyw 393; Ktore przodkowánie Piotrowe ták ſię iáśnie znáczy tym ſłowem Pirwſzy WujNT 43, 43 [2 r.], 186 marg, 211 marg, 217 marg, 398 marg (17).
przodkowanie czyje [= komu właściwe] (1): Rzekł Krol Ozyaſz/ przywłaſzcżaiąc ſobie przodkowánie kápłáńſkie: chcę ofiárowáć kádzenie: bom ieſt ſpráwiedliwy. SkarŻyw 91.
W połączeniu szeregowym (1): iż nabłogoſłáwieńſzemu/ y wſzytkich Apoſtołow kśiążęćiu Piotrowi/ głoſem Páńſkim zlecon ieſt rząd y przełożeńſtwo ábo przodkowánie kośćiołá wſzytkiego WujNT 390.
W charakterystycznych połączeniach: przodkowanie dać (2), mieć (3), otrzymać (2), poruczyć, przypisować sobie, przyznawać, trzymać.
»panowanie i przodkowanie« [szyk 2:1] (3): WujJud 156v; Nád to ſrodze Pan Chryſtus Apoſtołom y wſzyſtkim ſwoim náśládownikom zákázáć racżył przodkowánia y pánowánia w kośćiele. WujJudConf 124v, 151.
»przełożeństwo i przodkowanie« (2): O Przełożeńſtwie y przotkowániu Piotrá S. nád innemi Apoſtoły SkarJedn 83, 116. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»władza i przodkowanie« (1): O władzey y przodkowániu Biſkupá Rzymſkiego. SkarŻyw 393 marg.
»zwi(e)rzchność i (albo) przodkowanie« [szyk 4:1] (5): ponieważ onemu ſámemu [Kościołowi rzymskiemu] Pan Bog w Pietrze pierwſzym Biſkupie Rzymſkim/ Powſzechnego Kośćiołá ſpráwowánie/ y zwirzchność álbo iáko wy zowiećie/ przodkowánie miedzy Apoſtoły porucżył WujJud 117, 117v, 121; ále wſzędy [uczniowie Chrystusowi] Piotrowi zwierzchnośći y przodkowánia pozwaláli. WujNT 85, 519.
przodkowanie czego [= co ma pierwszeństwo] (1): SkarŻyw A5 cf »zacność i przodkowanie«.
przodkowanie czego [= pod jakim względem] po kim (1): Niechay ma Biſkup Cárogrocki przodkowánie cżći po Rzymſkim Biſkupie: przeto iż ieſt nowy Rzym. SkarJedn 175.
przodkowanie nad kogo (1): To znáć iż ſię nie ná lidzbie [!] áni porządek w licżeniu/ ále ná doſtoyność Piotrá S. y przodkowánie nád inne oglądáli/ gdy ná pir[w]ſzym mieyſcu Piotrá S. położyli. SkarJedn 76.
przodkowanie po kim (2): Niechay ma Cárogrocki Biſkup cżeść przodkowánia po Rzymſkim Biſkupie. SkarJedn 114. Cf przodkowanie czego po kim.
przodkowanie w czym (2): [Panna Maryja] ták wielką będąc/ á ták dáleko niżſzego y podleyſzego nád ſtan ſwoy mężá máiąc: ták go cżći/ ták niwcżym przodkowánia mu nie bierze SkarŻyw 244; naydzieſz duchownie one dwánáśćie gwiazd/ od Ianá S. opiſánych/ ná koronie duchowney/ tey niebieſkiey Krolowey. to ieſt ná ćiele/ w pánieńſtwie y ślubie o nim/ przodkowánie: [...] ná duſzy wiárę wielką LatHar 476.
»zacność i przodkowanie« (1): [nie mów] doſyć mam ná tych żywoćiech ſtárego zakonu/ bo ſie bárzo ná tym omyliſz. Naprzod vcżyniſz wielką krzywdę zacnośći y przodkowániu nowego zakonu/ y vwlecżeſz łáſce hoyniey wylaney nań SkarŻyw A5.
Synonimy: 1. przełożeństwo, przełożoność, rząd, rządzenie, sprawowanie, władanie, władza, zwierzchność.
Cf PRZODKOWAĆ
LW