[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBIĆ SIĘ (8) vb pf

sie (5), się (3).

Fleksja
praet
sg pl
1 m m pers -(s)my się przybili
3 m przybił się m pers przybili się
plusq
sg
3 m był się przybił

fut 3 sg przybije się (1). ◊ [1 pl przybijemy się.] ◊ praet 3 sg m przybił się (3). ◊ [1 pl m pers -(s)my się przybili.] ◊ 3 pl m pers przybili się (2). ◊ plusq 3 sg m był się przybił (1). ◊ part praet act przybiwszy się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przybić.

Dopłynąć gdzieś [dokąd] (8): y potym Francuſkim Morzem obroćiwſzy żagle ku pułnocy/ przybił ſie [Publiusz Libo] w Ocean Niemiecki StryjKron 71.
a. Dopłynąć, dobić do brzegu (7): nieináczey iáko Eneas z Troiany/ gdy ſie z Afiki do Włoſkich kráin po długim pielgrzymowániu y niebeſpiecznoſciach morſkich przybił StryjKron 72.
Zwroty: »przybić się do brzegu, ku brzegu, w brzegi« [szyk zmienny] (4:1:1): że Páweł ſwięty żegluiąc do Rzymá po Morzu/ nákoniec przyiechał y przybił ſie do brzegu SarnUzn H6v; RejZwierc 176v; SkarŻyw 478; Piſze dáley Cromer/ iſz ći Włoſzy y Rzymiánie/ álbo gwałtem niepogodnych wiátrow przybili ſie w ty brzegi Zmodźkie [...] álbo [...] StryjKron 71; A przybiwſzy ſię vczniowie iego [Jezusa] do drugiego brzegu [cum venissent discipuli eius trans fretum]/ zápámiętáli wźiąć chlebá. WujNT Matth 16/5; A gdy ſię przepráwili [Jezus i apostołowie]/ przyſzli do źiemie Genezáreth: y przybili ſię ku brzegu [applicuerunt]. WujNT Mar 6/53; [Tám gdy ſie przybiiemy/ á w porćie ſtániemy [huc ubi delati portus intravimus III 219]/ Oto weſołe ſtádo wołów obaczemy VergKoch 72, 192].

[»przybić się do lądu«: Bo, skorośmy sie do lądu przybili, [Z] szkut sie zarazem wszyscy wytoczyli Otwin(?)Erot 20.

»przybić się wiatrem«: kupcy z Lubku i z zamorskich krain, [...] gdy się przybili wiatrem z frasunku w północny port odnogi Morza Bałtyckiego, [...] obaczyli Łotwę StryjPocząt 189.]

Synonimy: dopławić się, dopłynąć, dożeglować, przypławić się, przypłynąć.

Formacje współrdzenne cf BIĆ.

ALKa