[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBYŁY (4) part praet act

Fleksja
sg
mNprzybyły
Iprzybyłym
pl
G przybyłych
A subst przybył(e)

sg m N przybyły (1). ◊ I przybyłym (1). ◊ pl G przybyłych (1). ◊ A subst przybył(e) (1).

Sł stp brak, Cn s.v. przybycień; przydatny, Linde w objaśnieniach s.v. 1. i 2. przybycień oraz przybyszowy.

1. Który znalazł się gdzieś pokonawszy jakąś drogę; adventicius, extrarius Cn (2):
Wyrażenie: »nowo [dokąd] przybyły« (1): Ráz brát ieden zakonny/ nowo do Bononiey przybyły/ Przeorá o towárzyſzá ná rynek [...] prośił SkarŻyw 202.
a. Który przyłączył się do kogoś udzielając wsparcia (tu: militarnego) (1): poráźili ich [Moskwę] náſzy w máłym poczcie y rozgromili/ złączywſzy ſię z poſilkiem Swedow na ten czás przybyłym StryjKron 782.
2. Który został uzyskany; afficticius, ascitus, assumptus Cn (2):
Wyrażenie: »przybyłe pożytki« (2): Vrzędnicy w Ieśieni máią ſpiſáć ták creſcencye iáko przypłodki/ y wſzelákie rocżne przybyłe pożytki GostGosp 4, 4.

Synonim: 1. przybiegły.

Cf PRZYBYĆ, PRZYBYTY

LWil