[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBYTY (2) part praet pass

Fleksja
sg
mNprzybyty
pl
G przybytych
D przybytym

sg m N przybyty (1). ◊ pl G przybytych (1). ◊ [D przybytym.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Który przyszedł, przybył, zjawił się (w funkcji imiesłowu przeszłego czynnego) (2): Umbra etiam, Przybyty gość/ który nie ieſt wezwánym ále ſie k temu prziłácził [!]/ álbo przes tego który proſzón yeſt pociągnión á wzięt ná bieſiádę Mącz 501d.
[Wyrażenie: »poseł przybyty [skąd]«: [król] Záraz poſłom przybytym od Etolſkiéy ſtrony [hic legatos Aetola ex urbe remissos XI 239]/ Z czymby przyſzli/ á iáką tám mieli odpráwę/ Kazał áby porządkiem dáli o tym ſpráwę. VergKoch 315.]
a. Który przybył w celu udzielenia pomocy militarnej (1):
[Wyrażenie: »nowo przybyty«: Bo Moſkwá ráduiąc ſię ſtrzelcom nowo przybytym popili ſię byli StryjKron 774.]
α. W funkcji rzeczownika (1):
Wyrażenie: »przybyty na pomoc« (1): pieſzych zbroynych 6100. Iezdnych 730. to namnieyſza Legia bywáłá [...]. A to ſie rozumie okrom przybytych ná pomoc/ ktore zowiemy Auxiliares BielSpr 12.

Cf NIEPRZYBYTY, PRZYBYĆ, PRZYBYŁY

LWil