[zaloguj się]
[pdf]

PRZYCKNĄĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja
praet
sg
3 n przycknęło się
plusq
sg
3 n było się przycknęło

praet 3 sg n przycknęło się. ◊ [plusq 3 sg n było się przycknęło.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Sprzykrzyć się; bezpodmiotowo [komu]: A ſnadz iuż mi ſie przycknęło iż mieſzkánie tu moie ieſt ták przedłużono RejPs 189v; [że [...] Przychodził często o niemałe szkody. Gdzie mu tam wiele rzeczy poginęło, Aż się mu było już nawet przycknęło Otwin(?)Erot 76].

Synonimy: naprzykrzyć się, sprzykrzyć się.

Formacje współrdzenne cf CKNĄĆ.

ALKa