| « Poprzednie hasło: (PRZYCZYTAWANY) | Następne hasło: PRZYCZYTYWAĆ » |
PRZYCZYTOWAĆ (4) vb impf
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | pl | |
| 1 | przyczytuję | |
| 3 | przyczytują | |
praes 1 sg przyczytuję (4). ◊ [3 pl przyczytują.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Twierdzić coś o kimś, przypisywać (4): Ascribo – Przipiſsuię, prziczituię. Calep 101b; Attribuo, Impono, committo, assigno, ascribo, destino, tribuo – Prziczituię, przipiſſuie, przidawam, podzwalam. Calep 112b; Imputo – Przipiſzuię, prziczituię, prziwłaſzcząm. Calep 515a.
[przyczytować komu co: A gdy się do samego Krystusa ozywamy, nie do ludzi, przyczytują nam hipokryzyje AktaSynod IV 71.]
Zwrot: »przyczytować sobie« (1): Arrogo, Assumo, vendico, plus satis mihi tribuo – Przipiſsuie, prziczitąuię ſobie. Calep 98a.
Synonimy: przydawać, przypisować, przywłaszczać.
Formacje współrdzenne cf CZYŚĆ.
LW