[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYĆWICZYĆ vb pf

Fleksja
praet
sg
3 f przyćwiczyła

fut 1 sg przyćwiczę. ◊ praet 3 sg f przyćwiczyła.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przez ćwiczenie nauczyć czegoś, wdrożyć do czegoś [kogo]: (nagł) Składacz [= autor] ku ſwym kſyąſzkam mowi. (–) [...] Iuż potym dáley niechodźćie Do mnie ſie tym rychley wroććie. A ia was z nowu przyćwiczę Więcey niż wprzod połowicę. KorczRozm M3.

przyćwiczyć ku czemu: Corkę ſwoię Mátylde [!] ku tákimże obycżáiom ſwego nabożenſtwá przyćwicżyłá. SkarŻyw 531.

Synonimy: nauczyć, przyuczyć.

Formacje współrdzenne cf ĆWICZYĆ.

Cf PRZYĆWICZONY]

LW