[zaloguj się]
[pdf]

PRZYFARBOWAĆ (4) vb pf

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf przyfarbować

inf przyfarbować (3). ◊ fut 3 sg przyfarbuje (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w.

Trochę podmalować, podkolorować [co] (4): Bo nalepſzy [brant, tj. szlachetny kruszec] gdy ſie ſam/ pięknie poleruie/ Lepiey niż Alchimiſtá/ gdy gi przyfárbuie. RejZwierz 84v.
Przen (3): (nagł) Pochlebcá. (–) Wieſz że ten dziś zwycżay máią/ Iż ſie o prawdę gniewáią/ Przyfárbowáć iey nie wádzi/ Bo thákiey ſłucháią rádzi. RejZwierc 232.

przyfarbować czym (1): zdobywáiąć ſię oni [ci, którzy się nad wszystkimi wynoszą] ná to/ cżymby tę znácżną niezbożność pokryć y przyfárbowáć mogli. NiemObr 65.

Szeregi: »pokryć i przyfarbować« (1): NiemObr 65 cf przyfarbować czym.

»przyzłocić i przyfarbować« (1): gdj dobry bránt s ſobą ze ſrebrá [tj. swoje cnoty] przynieſieſz/ iuż go tám będzie łácniey przyzłoćić y przyfárbowáć RejZwierc 17v.

Formacje współrdzenne cf FARBOWAĆ.

Cf PRZYFARBOWANY

MN