[zaloguj się]

PRZYGOTOWIĆ (1) vb pf

Fleksja

inf przygotowić.

stp notuje, Cn, Linde brak.

Zrobić coś na użytek przyszłości, zwłaszcza bliskiej [co komu]: Ieſſcże k temu w ſercoch ſwych ták Bogá kuśili/ A duſſam ſwym pokármow rozlicżnych prośili/ Y ſmyeli przećiw Bogu tákye ſłowá mowić/ Zaſz on może ná puſſcży ſtoł nam przygotowić LubPs R6.

Synonimy cf PRZYGOTOWAĆ.

Formacje współrdzenne cf GOTOWAĆ.

MP