[zaloguj się]

PRZYJEDNOCZON (2) part praet pass pf

przyjednoczon (1), przyjednoczony (1).

Tekst nie oznacza é oraz ó; e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w jednoczyć).

Fleksja
pl
N m pers przyjednocz(e)ni
inne formy
pl N subst f i n - przyjednocz(o)ny

pl N m pers przyjednocz(e)ni (1). subst f i n (praed) przyjednocz(o)ny (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przyjednoczyć.

Połączony duchowo z Bogiem (2):

przyjednoczony komu przez co (1): Iż gdychmy byli iemu [Chrystusowi] przez krzeſt przyiednocżeni/ tedychmy też byli poſpołu z nim do grobu włozeni: [...] á przez łáſkę Páná náſzego/ ieſtechmy z nim poſpołu ożywieni. RejPos 112v.

przyjednoczony ku czemu (1): RejPos 23 cf W przen.

W przen (1): vćiekáli ſie do tego ſwiętego nowo zyáwionego miłoſierdzya/ o ktorym im Apoſtołowie ſzyroce powiedáli: [...] iż iuż im był przeiednan ten gniew v Bogá wſzechmogącego: á ſercá ich y myſli ich [...] były przyiednocżony ku thym náukam Apoſtolſkim. RejPos 23.

Cf PRZYJEDNOCZYĆ

AN, ZCh