| « Poprzednie hasło: PRZYJEDNANY | Następne hasło: PRZYJEDNOCZONY » |
PRZYJEDNOCZON (2) part praet pass pf
przyjednoczon (1), przyjednoczony (1).
Tekst nie oznacza é oraz ó; e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w jednoczyć).
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | przyjednocz(e)ni |
| inne formy | ||
| pl N subst f i n - przyjednocz(o)ny | ||
pl N m pers przyjednocz(e)ni (1). subst f i n (praed) przyjednocz(o)ny (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przyjednoczyć.
- Połączony duchowo z Bogiem
(2)
- W przen (1)
przyjednoczony komu przez co (1): Iż gdychmy byli iemu [Chrystusowi] przez krzeſt przyiednocżeni/ tedychmy też byli poſpołu z nim do grobu włozeni: [...] á przez łáſkę Páná náſzego/ ieſtechmy z nim poſpołu ożywieni. RejPos 112v.
przyjednoczony ku czemu (1): RejPos 23 cf W przen.
AN, ZCh