[zaloguj się]
[pdf]

PRZYJEMNIE (7) av

przyjemnie (4), przyjemno (1) [cf też PRZYJEMNY N sg], przyjemnie a. przyjemno (2); przyjemnie RejPs (2), KochFr, WujNT; przyjemno GliczKsiąż.

-em- (7), -ęm- (1).

Oba e jasne; w przyjemno o prawdopodobnie jasne (tak w -o).

comp przyjemniéj (2); -éj (1), -(e)j (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. W sposób, który się komuś podoba, cieszy, jest dla kogoś miły; amabiliter, amanter, favorabiliter, grate, suave, suaviter Cn (7):
a. O doznaniach zmysłowych (wzrokowych i słuchowych): pięknie; łagodnie; melodyjnie (3): nád rozmáytemi wodami przyiemnie płynącemi ráczy on [Pan Bóg] wychowáć mnie RejPs 33v; Tu ſłowik przijemnie śpiéwa. KochFr 26; A choć oczy ſpuſzczoné miáłá/ co przyſtoi Pánnie/ która wſtyd lubi/ y bogá ſie boi: Iednák lice rumiáné/ y co ludźióm miło/ Przyiemnéy ku kóńcowi wſzytkim záświéćiło. GórnTroas 73.
b. Tak, żeby Bóg przyjął łaskawie, wysłuchał (4): ktore [człowieczeństwo Chrystusa] nas ku tobie panu naſſemu właſnie przyiednoczyło [...] przez odkupienie ſwięthe twoie: oczem tu ani właſnie rozumiec ani przyemnie zaſlugowac mozemy [!] RejPs 129.
Fraza: »(Panu) Bogu przyjemnie(-o)« [szyk zmienny] (3): Co gdy ſie ſtánye/ káżdemu ſie tho podobáć musi y Bogu przyiemno/ y ludzyom dobrze ſie widzyeć będzye. GliczKsiąż O; WujJud 50; WujNT 780 marg.
2. [Łaskawie, życzliwie traktując: Lecż iż kleynotow nie mam w ſkárbie moim [...]: Toć dáię co mieć z łáſki Bogiń mogę/ Cny Młodźieiowſki/ y to co przemogę. Co proſzę z łáſką ná ten cżás odemnie/ Aż co lepſzego naydę/ weś przyiemnie. ZbylŻyw Av.]

Cf NIEPRZYJĘMNIE

ZCh, AN