[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYKŁANIAĆ vb impf

Oba a prawdopodobnie jasne (tak w przykłaniać się i zwykle w -ać).

Fleksja
inf przykłaniać
conditionalis
sg
3 m by przykłaniåł

inf przykłaniać. ◊ con 3 sg m by przykłaniåł.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Czynić przychylnym; skłaniać:

przykłaniać kogo k czemu: Ale prosimy T⟨wej⟩ M⟨iłości⟩ aby T⟨wa⟩ M⟨iłość⟩ Krola Jego M⟨iłość⟩, Pana i Ojca naszego Miłościwego, k temu wiodł radą swą i przykłaniał, aby Jego Kro⟨lewska⟩ M⟨iłość⟩ raczył łaskawie a miłościwie obmyślać nasze dobre ListyPol I ⟨1534⟩/82.

Ze zdaniem dopełnieniowym [z zapowiednikiem: k temu; aby]: ListyPol I ⟨1534⟩/82 cf przykłaniać kogo k czemu.

Szereg: »wieść i przykłaniać« : ListyPol I ⟨1534⟩/82 cf przykłaniać kogo k czemu.
2. Kierować na coś swoje pragnienia:
Zwrot: »myśl przykłaniać [do kogo]«: Nabeſpiecznieyſza rzecz ieſt/ iſzby ſię wſziſtek ſkłonił/ ku pańſkim ſprawam/ iſzby nie tilko myſl ſwą przikłaniał do Pana Chriſtuſa/ ale y wſzitki ſprawy ſwe ErazmNow 12.

Synonimy: pozyskawać, przyciągać, zjednawać.

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.]

PP