[zaloguj się]
[pdf]

PRZYMIETAĆ (2) vb impf

przymietać (2), [przymiatać, przymiotać].

Fleksja

1 sg praes przymietåm (2), [przymiatåm, przymiotåm].

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: przymiatać, przymietać, przymiotać.

Znaczenia
Dorzucać; superiacere Mącz (2): Embolium, Latine quasi argumentum et ingressus quidam scenicus, Wrzucenie/ Weście. Venit enim ab εν και βαλλω, id est, ab et iacio, Wrzucam/ Przimietam. Mącz 102b; [Przymiatam et przymiotam/ Addo, adiicio Volck Vvv3].
Zwrot: »przymietać [co] z wierszchu« (1): Supericio, et superiacio, Przymietam co z wierſchu też przerzucam przes wierſch. Mącz 163b.

Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.

LW