« Poprzednie hasło: [PRZYMIĘŻSZYM] | Następne hasło: [PRZYMILIĆ] » |
PRZYMILAĆ SIĘ (3) vb impf
się (2), sie (1).
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
pl | |
3 | przymilają się |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | przymilali się |
praes 3 pl przymilają się (2). ◊ praet 3 pl m pers przymilali się (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. przypodobam się komu; przysługuję się komu, Linde XVIII w. s.v. przymilić.
Znaczenia
1. Starać się pozyskać przychylność, łudząc miłym zachowaniem i wypowiedziami; blandiri PolAnt; gratiam aucupari a. colligere a. quaerere, mereri, promereri Cn (2): Drudzy dogadzaiąc voti ſwemi onemu okrutnikowi/ przimilali ſie iako rozumieli PaprUp Iv.
[przymilać się komu: OczkoPrzymiot 46 cf znacz. 2.]
Zwrot: »językiem [= mową] swym przymilać się« (1): Bo niemaſz w vśćiech iego [sprzeciwnika] práwośći/ śrzodek ich zgniłośći/ grob otwarty gárdło ich/ ięzykiem ſwym przymiláią ſię [lingua sua blandiuntur]. BudBib Ps 5/9[11].
2. Dogadzać, sprzyjać; gratificari Cn [komu, [czemu]] (1):
[przymilać się czym: iż pánowie oni, którzy sye w dostátku będąc, wczásem á ochędostwem báwili, że sye tym nawięcéy y swemu zdrowiu y ludźiom pospolitym przymyláli [!]: historyie o nich świadczą OczkoPrzymiot 46.]
Zwrot: »sobie się przymilać« = dodawać sobie nadziei (1): co [tj. doczesne udręczenie] ſnadź ćieleſnych ludźi więcey obychodźi/ y owſzem ſię ſobie ći teráźnieyſzy Nowowiernicy przymiláią/ powiádáiąc iż to ſą ſuperſtitionis opera, caſtigare, iáko ś. Páweł mowi/ corpus ſuum et in ſeruitutem redigere [1.Cor 9/27]. ReszList 149.
Synonim: przypodobać się.
Formacje współrdzenne cf MILIĆ SIĘ.
LW