[zaloguj się]
[pdf]

PRZYNOSZON (4) part praet pass impf

przynoszon (2), przynoszony (2).

Pierwsze o jasne; w formie złożonej -on-; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego ó.

Fleksja
sg
mNprzynoszon
pl
N subst przynoszoné

sg m N (praed) przynoszon (2). ◊ pl N subst przynoszoné (2); -é (1), -(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: przynoszon od kogo (1).

Sł stp s.v. przynosić, Cn, Linde brak.

1. Dostarczony dokądś, będąc niesionym lub wiezionym (3): A nie iáki mąſz ktory był chromy z żywotá mátki ſwoiey/ bywał przynoſſon [baiulabatur]/ á kładli go więc ná káżdy dzień v drzwi koſćielnych/ [...] áby proſił iáłmużny od tych co wchodzili do koſćiołá. Leop Act 3/2.
a. Składany w ofierze religijnej (1):
Fraza: »będzie przynoszon dar [komu]« (1): Ná on cżás/ będzie przynoſſon dar Pánu zaſtępow [deferetur munus Domino exercituum]/ od ludu oderwánego y roſtárgnionego Leop Is 18/7.
Wyrażenie: »przynoszon Panu« (1): Leop Is 18/7 cf Fraza.
b. Przedstawiany do wglądu [dokąd] (1): KSięgi máią mieć iedné/ w któré kwity wſzyſtki wpiſowáné máią bydź/ y tám oſtáwáć przy prowenćiéch oddánych: á drugié ná Séym przynoſzoné bydź máią. SarnStat 362.
2. Rozpowiadany, rozgłaszany (1): Varii rumores afferuntur, Rozmáyte ſie powieśći [= pogłoski, plotki] wiyą/ bywáyą przinoſzone/ rozsławione. Mącz 122b.

Cf PRZYNOSIĆ

ZCh