« Poprzednie hasło: PRZYOBLEC | Następne hasło: PRZYOBLECZENIE » |
PRZYOBLEC SIĘ (8) vb pf
się (6), sie (2).
o jasne; w part -lókszy (1); pozostałe formy z tekstów nieoznaczających ó oraz é.
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przyobl(o)kł się, przyoblekł się | m pers | przyoblekli się |
f | przyoblokła się | m an |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | przyobleczcie się |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się przyoblekł |
praet 3 sg m przyobl(o)kł się (4), [przyoblekł się]. f przyoblokła się (1). ◊ 3 pl m pers przyoblekli się (1). ◊ imp 2 pl przyobleczcie się (1). ◊ [con 3 sg m by się przyoblekł.] ◊ part praet act przyoblókszy się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
»przyoblec się suknią« (1): SarnStat 264 cf »przyoblec się płaszczem«.
przyoblec się w co (1): Przyobleczćieſz ſię tedy (iáko wybráni Boży/ święći/ y vmiłowáni) we wnętrznośći miłoſierdźia/ w dobrotliwość/ w pokorę/ w ćichość/ w ćierpliwość WujNT Col 3/12; [y dziś pan káżdy [...] by wzletzániu vrzędow [...] w miłość ſye przećiwko rzecży poſpolitey przyoblekł. LorichKosz 90].
W przeciwstawieniu: »zwlec z siebie ... przyoblec się« (1): RejPos 339v cf »przyoblec się odzieniem«.
W porównaniach (3): Przyoblokł ſię ſpráwiedliwośćią iáko páncerzem/ á hełm zbáwienia był ná głowie iego/ przyoblokł ſię iáko odźieniem pomſtą/ á przyoblokł ſię zápálcżywośćią iáko płaſzcżem. BibRadz Is 59/17.
»w człowieczeństwo przyoblec się« (1): [ksiądz Powodowski twierdzi,] iż ieſt Troycá ś. iedná wedle boſtwá y iſtnośći/ á wedle oſob troiſta. A iż ſię iedná z tych trzech wćieliłá: w cżłowiecżeńſtwo przyoblokłá: boſtwo ſwoie iáko wędę/ cżłowiecżeńſtwem iáko chrobacżkiem dla ſzátáná pokryłá CzechEp 174.
Synonimy: odziać się, ogarnąć się, ubrać się, wdziać.
Formacje współrdzenne cf 1. WLEC.
AĆ