« Poprzednie hasło: PRZYPALAJĄCY | Następne hasło: PRZYPALIĆ » |
PRZYPALENIE (5) sb n
a pochylone, pierwsze e jasne, końcowe pochylone.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | przypålenié |
G | przypåleniå |
sg N przypålenié (4); -é (1), -(e) (3). ◊ G przypåleniå (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Znaczenia
I. Rzeczownik od „spalić”: Spalenie, zapalenie (1): Ustio, Urendi actus, adustio, combustio – Przipalenie Calep 1143a.
II. Rzeczownik od „przypalić” a. „przypalić się” (4):
1. Zbytnie przypieczenie powierzchni potrawy; adustio Mącz, Calep, Cn (3): Adustio, Przipalenie/ prziſwędzenie. Mącz 509a; Nidor – Zapach z przipalenią. Calep [698]a, 30a.
[Szereg: »przypiekłość a przypalenie«: tedy ſkorę oboię miewa [chleb] twárdą bárzo/ dla przypiekłośći á przypalenia Cresc 1571 158 (Linde s.v. przypalić).]
2. Oparzenie (1): Ambustio – Oparzenie, opalenie, przypalenie. Calep 60a.
LWil