[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPIĄĆ (12) vb pf

Fleksja
inf przypiąć
praet
sg pl
3 m przypiął m pers przypięli
f przypięła m an
imperativus
sg
2 przypni
conditionalis
sg
3 m by przypiął

inf przypiąć (3). ◊ fut 3 sg przypnie (1). ◊ 2 pl przypniecie (1). ◊ praet 3 sg m przypiął (2). f przypięła (3). ◊ [3 pl m pers przypięli.] ◊ imp 2 sg przypni (1). ◊ con 3 sg m by przypiął (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Przymocować, przyczepić; adhibere, admovere, substringere Mącz [w tym: [kogo], co (8)] (9): Y brwi nie wádźi tobie głádźiuchno przymuſkáć/ Zebyś miłość małżonká ſwego mogłá zyſkáć. A ieſlić w nich nie przykro możeſz przypiąć krezy ZbylPrzyg B2.

przypiąć do czego (1): ZbylPrzyg B4; [á Márcelliná Kápłaná/ y Piotrá Exorcyſtę związáli opák zá ręce/ y do drzewá przypięli SkarŻyw 506].

przypiąć przy czym (1): Przy czepcu z pereł bramkę koſztowną przypięłá. Bowiemći to Polſki ſtroy ZbylPrzyg B2.

przypiąć gdzie (3): Iedná [niewiasta] świetny rąbeczek ná ćiemię przypięłá ZbylPrzyg A2; Głádką głowkę Pánienko maſz ſwoię ozdobić/ Nie day ſobie ná głowę tákich dźiwow robić/ Ale kſztałtną tkaneczkę niechći matká wdźieie/ [...] Przypniſz krezy pod gárdło zárázem do tego. ZbylPrzyg B4, A2.

Zwrot: »ostrogi przypiąć« [w tym: komu (1)] [szyk zmienny] (4): Adhibere et admovere calcaria, Przipiąć oſtrogi. Mącz 31a; Y każe [pan] ſłudze żeby mu oſtrogi przypiął GórnDworz P3, P3; WerGośc 223.
2. Napiąć, naprężyć (2):

przypiąć czego (1): Effusa substringere, Osłábionych rzeczy przipiąć. Mącz 422b.

Przen: Dokuczyć, udręczyć (1): O látá zazdrosćiwé/ wſzytko precz nieśiećie/ Zofia nie Zofiią/ kiedy wy przypniećie. KochFr 115.
3. Przycisnąć [co czemu (żywotne) do czego] (1): Przypiął mu [koniowi] Alexánder oſtrogę do boku WyprPl B4.

Synonim: 1. przypoić.

Formacje współrdzenne cf PIĄĆ SIĘ.

Cf PRZYPIĘCIE, PRZYPIĘTY

MN