« Poprzednie hasło: PRZYPŁAWION | Następne hasło: PRZYPŁOD » |
PRZYPŁAWIONY (2) part praet pass pf
przypławiony (1), przypławion (1).
-a- (2), -[å]-; o jasne.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przypławiony | f | N | przypławiona |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | przypławioné |
sg m N przypławiony (1). ◊ f N (praed) przypławiona (1). ◊ [pl N subst przypławioné.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
[przypławiony dokąd: Tu z pośmiéwiſkiem onę w tym wieſzczkę odpráwi Młodźieniec táką rzeczą: Przypławioné (prawi) Nawy ná Tyber rzékę [classis invectas Thybridis VII 436] VergKoch 200. Cf przypławiony skąd dokąd w czym; Wyrażenie.
przypławiony skąd dokąd w czym: Przy rozwálonéy ſkále nawá przypoiona Z trafunku ná on czás tám byłá przyćiągniona. Z drábiny y z moſtámi/ w któréy był w té ſtrony Oſinius z Klozynſkich kráin przypławiony [qua rex Clusinus advectus Osinius oris X 655]. VergKoch 296.
Cf PRZYPŁAWIĆ
DDJ