[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPODOBIĆ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w przypodobać).

Fleksja
inf przypodobić
praet
sg
3 n przypodobiło

inf przypodobić (1). ◊ fut [1 sg przypodobię.] ◊ 1 pl przypodobi(e)my (1). ◊ [praet 3 sg n przypodobiło.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Wskazać podobieństwo, porównać; similare, assimilare PolAnt [kogo, co] (2):

przypodobić [komu], czemu (żywotne) (1): Drudzy prośbą, pochlebſtwem, ábo też zmyślonym Nabożeńſtwem biorą chleb ludziom omamionym. Tych Liſowi chytremu możeſz przypodobić. KlonWor **; [Mowił záś [Jezus]: Komu podobne ieſt kroleſtwo Boże/ y komu ie przypodobię. BudBib Luc 13/18 (Linde); Takich się dziś pasterzów wiele namnożyło. które pismo prorockie psom przypodobiło. ChrysztNiniwa B4 (Linde – cytat nieskolacjonowany)].

przypodobić ku czemu (1): BibRadz Mar 4/30 cf Szereg.

Szereg: »przypodobić abo przyrownać« (1): Nad to powiedał/ Ku ktoreyże rzeczy przypodobiemy Kroleſthwo Boże? ábo ku czemu ie przyrownamy [cui assimilabimus regnum Dei: aut in qua parabola coniciemus illud]? BibRadz Mar 4/30.

Synonimy: porownać, przyrownać.

Formacje współrdzenne cf PODOBAĆ SIĘ.

Cf [PRZYPODOBIENIE], PRZYPODOBION

LW