[przypodobywać do czego: ći ktorzy Hiſtoryą wykłádaią/ á co by ſamá w ſobie byłá/ okázuią/ bárzo ſnadnie á włáſnie one [lege: onę] do zwierżćiadłá przypodobywaią. EutropGlicz F2.]

przypodobywać z strony czego (1): CzechRozm 33v cf W przeciwstawieniu.

przypodobywać komu, czemu (8): Nádzáreyczyk y Nádzáret miáſto idzie od ſłowká Zydowſkiego Nedzer/ ábo iáko inſzy czytáią Necer/ ktore kwiatek ábo młodą roſzcżkę znácży/ á Prorocy poſpolićie kwiatkowi ábo látoroſli Meſyaſzá przypodobywáli CzechRozm 144v, 33v, 59v; Ktorziż Tedy ſą niedźwiedźiowie/ ktorzi párdowie/ ktore beſtie ſrogie á ſtráſzliwe/ ktorym Prorocy Duchem Bożym nádchnieni/ kroleſtwá źiemſkie przypodobywáią/ ieſliże nie ći ktorzi rádzą ná ták wielkie tyráńſtwo y bronią go? ModrzBaz 30v; Potym toż ſłońce przypodobywa [Dawid] mocarzowi cerſtwemu [!] y chutko biegáiące^mv. CzechEp 167, 289. Cf Podmiotem jest tekst.

przypodobywać z kim w czym (1): Piſarz liſtu do Hebreow/ nie z Bogiem też ſámym ále z ánioły cżłowieká przypodobywa w zacnośći y ćći ktorą ma od Bogá. CzechRozm 52.

Podmiotem jest tekst [komu] (2): ábowiem y Bogá ſámego przypodobywa piſmo ludziom rozmáitym/ iáko Rycerzom mocnym/ ábo mężom walecznym [...]. Tákże Chriſtuſá Iezuſá przypodobywa Dawidowi. CzechRozm 106.

W przeciwstawieniu: »przypodobywać ... łączyć« (1): Ale ábyś to wyrozumiał/ y temu też wierzył/ iż go [Paweł Chrystusa] ludziom przypodobywa z ſtrony ćiáłá: ázáś go od nich łącży wedle duchá/ y vrzędu niebieſkiego CzechRozm 33v.