[zaloguj się]
[pdf]

RZANIE (5) sb n

Wymowa: r-zanie.

rzanie (4), rżanie (1), [rzżanie]; rzanie BartBydg, Mącz, Calep; rzanie : rżanie StryjKron (1:1).

a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N rzani(e)
A rżanié
I rzanim

sg N rzani(e) (4). ◊ A rżanié (1); [-é], -(e). ◊ [I rzanim.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Wydawanie głosu przez konia; hinnitus BartBydg, Calep (5): Hinnitus, d⟨icitu⟩r clamor equorum, rzanye BartBydg 69; Calep 482b; [Hinnitus rzżánie UrsinGramm 320; Volck Yyy2v].
Wyrażenie: »koni, końskie rzanie« = fremitus equorum Vulg [szyk 2:1] (2:1): Hinnitus, Końskie rzánie. Mącz 156b; StryjKron 390, 757; [podkáli ſie tuż pod zámkiem chęćią zápalczywą/ roznym głoſow hukiem/ zbroy grzmotem/ koni rzánim StryjKron 392; PaprHerby 141; WujBib Ier 8/16].

Cf RZAĆ, [RZŻENIE]

LWil