[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPRAWIANIE (3) sb n

Oba a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N przyprawianié
L przyprawianiu

sg N przyprawianié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ L przyprawianiu (1).

Sł stp brak, Cn s.v. przyprawa, actio, Linde brak.

1. Przygotowywanie, sporządzanie w celach leczniczych; compositio, confectura Cn (2): O Oleykach przyprawianiu. FalZioł kt.

przyprawianie czego (1): Máśći końſkich przypráwiánié SienLek Aaaav; [SienHerb C#a [2 r.]].

2. Ozdabianie, upiększanie (1): Mundior iusto cultus, Názbyt chędogie przipráwiánie/ Vbieránie. Mącz 236d.

Synonimy: 1. gotowanie, sprawianie; 2. chędożenie, przybieranie, strojenie, tynkowanie, wysmuknienie.

Cf PRZYPRAWA, PRZYPRAWIAĆ

AĆ