« Poprzednie hasło: PRZYPRZĄGAĆ | Następne hasło: 2. PRZYPRZEĆ » |
1. PRZYPRZEĆ (9) vb pf
e prawdopodobnie jasne (tak w 2. przeć).
inf | przyprzeć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przyparł | m pers | przyparli |
f | przyparła | m an | ||
n | przyparło | subst |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przyparto | |||||
participia | ||||||
part praet act | przyparszy |
[inf przyprzeć.] ◊ fut 3 sg przyprze (3). ◊ 3 pl przyprą (2). ◊ praet 3 sg m przyparł (1). f przyparła (2). [n przyparło. ◊ 3 pl m pers przyparli. ◊ impers praet przyparto.] ◊ part praet act przyparszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. przypędzam, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).
- 1. Mocniej zaatakować
(4)
- a. O wojsku (3)
- b. O dyskusji (1)
- 2. Wywrzeć nacisk, zmusić, doprowadzić do czegoś
(3)
- a. Dać się we znaki (1)
- 3. Spowodować, żeby coś znalazło się bardzo blisko czegoś (2)
przyprzeć komu (1): [Turcy] vſtępuią ſie ná zad po troſze broniąc ſie nie broniąc/ przywodząc ná dźiáłá/ a gdy im nabárźiey przyprą [nieprzyjaciele]/ rozſtąpią ſie w ſtrony BielSpr 55.
[przyprzeć czym: iż kiedy was wiárą ś. Woyćiechá kto przyprze/ maćie po gotowiu Appellácyą do Apoſtołow ŁaszczOkulary H3.]
[przyprzeć kogo ku czemu: Wiele ich záśię/ przełożonośćiam mieyſkim przyległych/ ktore wzburzenie nawáłnośći mieyſkich/ ku trudnośćiam y nieprześpiecżeńſtwu przypárło. Cresc 1571 [701].
przyprzeć kogo czym, ze zdaniem dopełnieniowym: Bo ći mogą tym práwem onego drugiego przyprzeć/ áby ſummę oddał. ŚmiglLichwa 40.]
przyprzeć komu (2): Vrodzi ſye drugi omácmye [= z nieprawego łoża]/ y o oycu nye wzwye/ á gdy mu przyprą/ w nyebye go będzye chcyał mácać. GliczKsiąż B6v, P4v.
[Bezpodmiotowo: Cieplice [...] zálecáią wszyscy: iákóż ieśliby ládá wánná Gálenowi w tákich chorobách dobra: czym ćieplice lepszé być niémáią? ále to rozumiéć trzebá nie w ten czás, kiedy przyprze OczkoPrzymiot 323.]
przyprzeć ku czemu (1): Y widząc oſlicá Aniołá Páńſkiego/ przyćiſkáłá ſie ku murowi/ ták iż nogę Báláámowę przypárłá ku niemu BibRadz Num 22/25.
przyprzeć czym (1): á gdy ią ieſzcże więcey bił [Balaam oślicę] przypárłá bokiem w ciáſney drodze nogę iego [Vulg Num 22/25] BielKron 42v.
przyprzeć do czego: [Grekowie] Okręty przypárli do brzegow/ y w dłuż ye poſtáwili. HistTroj F2v.
przyprzeć czym między co: Miéſza ſie piaſek z wodą: gwałtownemi wáły Trzy nawy Notus [= wiatr południowy] przypárł między ślepe ſkáły [tris Notus abreptas in saxa latentia torquet I 108] VergKoch 9.]
Synonimy: 3.a. docisnąć, przygnieść, przytłoczyć.
Formacje współrdzenne cf 2. PRZEĆ.
Cf PRZYPARTY
MN