[zaloguj się]
[pdf]

PRZYRZĄDZAĆ SIĘ (2) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przyrządzåm się
praet
sg
3 m przyrządzåł się
imperativus
sg
2 przyrządzåj się

praes 1 sg przyrządzåm się (1). ◊ [praet 3 sg m przyrządzåł się.] ◊ imp 2 sg przyrządzåj się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przyrządzić.

Przygotowywać się na określoną sytuację; apparare, instruere, praecingere, procingere Calep; accingere (se), accingi, aptare se, comparare se, moliri, ornare, parare se, praesternere Cn (2): Procingo, Praecingo, instruo et apparo – Przirzadzam ſie. Calep [851]b.

[przyrządzać się dla kogo: Cimon był cżłowiek bárzo bogáty. Ten ſię vſtáwicżnie w domu dla podrożnych á vbogich ludźi przyrządzał/ ták/ iż kto ſię iedno tráfił/ ten iuż do gotowego przyſzedł/ á dobrze ſię ná wſzytkim miał. CiceroKosz I3 (Linde s.v. przyrządzić).]

przyrządzać się ku czemu (1): Morti ipsi adventanti paululum procede obviam, Ku nádchodzącey ſmierćy ſie przyrządzay. Mącz 44c; [[mówi Jezus:] A thego [dla], iako yedna owieczka ssmyerna y baranek nyepowynny, ku czierpienyv barzo pokornye przirzadzam ssie. SprChęd 27].

Synonimy: gotować się, przyprawiać się, przysposabiać się.

Formacje współrdzenne cf RZĄDZIĆ.

MP