Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYSMAK

Następne hasło: PRZYSMARGNĄĆ »

PRZYSMAKA (2) sb f

-a- (1) BielKron, -å- (1) Mącz.

Fleksja

	sg
G	przysmåki
I	przysmaką

sg G przysmåki (1). ◊ I przysmaką (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przyprawa (1)
2. Uszczypliwość; przen (1)

1. Przyprawa [do czego] (1): Defrutum, est vinum decoctum ad mediam usque partem vel tertiam, Warzone wino z grón/ álbo w gronach proſto warzone/ yákoſz to czinią tam gdzie ſie wyno rodźy miaſto przyſmaky do potraw/ albo też miáſto konfektów. Mącz 80c.

2. Uszczypliwość; przen (1): [Bachus do Mierności] A tyżeś to wyleciałá/ Prożnych tu ſłow nábáiáłá/ Iednęſz ciebie ſłyſzę táką/ Co mię wykłádaſz s przysmáką/ Ini ſie kocháią we mnie/ Krotofile máią ze mnie BielKom E8v.

Synonim: przyprawa.

Cf PRZYSMAK