[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSMARGNĄĆ (1) vb pf

a jasne [(w tym błędne znakowanie)].

Fleksja
conditionalis
sg
3 n by przysmargło, by przysmargnęło

[fut 3 sg przysmargnie.] ◊ con 3 sg n by przysmargło, [by przysmargnęło].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).

Przypalić się (o potrawach): námocz ie [makowice] w dżdżowey wodźie [...] pothym warz ono v czyſtego węglá/ áby nieprzyſmárgło SienLek 52v; [Bo tá wſzyſtká nauká w wárzeniu zależy zwárzyć wſzyſtko ſpołem/ álbo wſámym Cukrze álbo w miedźie. Bo ieſli nie porządnie wárzą, łatwo przyſmárgnie. SienHerb 535a (Linde), 352b (Linde)].
[Szereg: »przygorzeć a przysmargnąć«: Potym wſtaw ná węgle roſpalone/ á daj wrzeć ćwierć godźiny/ mieſzáiąc vſtáwicżnie/ áby nieprzygorzáło/ a nieprzyſmargło SienHerb 503a (Linde).]

Synonimy: przygorzeć, przypalić się.

Formacje współrdzenne cf SZMERGAĆ.

JR