[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSPOSOBIAĆ (4) vb impf

przysposobiać (3), przyspasabiać (1), [przysposabiać]; przysposobiać Mącz (2), SarnStat; przyspasabiać BiałKaz.

Oba o oraz a jasne; -spå-; [w inf -sa-], w formie osobowej -så-.

Fleksja
inf przysposabiać
indicativus
praes
sg pl
1 przysposobiåm przysposobiåmy
3 przyspåsåbiå

[inf przysposabiać.] ◊ praes 1 sg przysposobiåm (2). ◊ 3 sg przyspåsåbiå (1). ◊ 1 pl przysposobiåmy (1).

Sł stp brak, Cn: przysposabiać, Linde XVIII w. s.v. przysposobić.

1. Czynić własnym, przyjmować za swoje; arrogare Mącz, Cn (4): Arrogo, Prziwłaſzczam/ przipiſuyę/ prziſpoſobiam. Mącz 357d.

przysposobiać co do czego (1): iákoż przyymuiemy/ przyſpoſobiamy y przyłączamy Kśięſtwá przerzeczoné do źiemie Woiewództwá Krákowſkiégo/ iáko bliżſzégo [...] przez ninieyſzy liſt ná wieczné czáſy. SarnStat 1211.

W połączeniu szeregowym (1): SarnStat 1211 cf przysposobiać co do czego.

a. Adoptować, usynawiać; adoptare Mącz, Cn (2): Adopto, Bárzo żądam/ Też biorę zá ſyná/ prziſpoſobiam. Mącz [267]a; [Volck Vvv4b].
α. O Bogu: przybierać człowieka za dziecko przez łaskę (1):
Zwrot: »[kogo] sobie przyspasabiać« (1): I przeto go wyznawamy być iednourodzonego/ od oycá/ to ieſt/ iſz iednego tylo tego ſyná vrodźił/ gdyſz wſzyſtki inſze ſobie przyſpaſabia y przywłaſzcża. BiałKaz G4.
Szereg: »przyspasabiać i przywłaszczać«: BiałKat G4 cf Zwrot.
2. [Przyznawać, przypisywać [komu co]: iżby ſwemi ſpráwámi mogli ludźiem applikowáć iáko łáćinnicy zową/ to ieſth przyſpoſábiác [!] żywem y vmárłem zaſlugę Páná Chriſtuſowę. ZacWyzn 51v.]

Synonimy: przywłaszczać; 1. przyjmować.

Formacje współrdzenne cf SPOSOBIĆ.

Cf [PRZYSPASABIANIE]

JR