« Poprzednie hasło: PRZYSTASTWO | Następne hasło: [PRZYSTAWA] » |
PRZYSTAW (45) sb m
-åw; -aw- (27), -åw- (1); -aw- : -åw- BibRadz (5:1).
sg | pl | |
---|---|---|
N | przyståw | przystawowie |
G | przystawa | przystaw(o)w |
D | przystawowi | przystaw(o)m |
A | przystawa | przystawy |
I | przystaw(e)m | przystawy, przystawami |
L | przystawie | |
V | przystawie |
sg N przyståw (9). ◊ G przystawa (6). ◊ D przystawowi (2). ◊ A przystawa (3). ◊ I przystaw(e)m (6). ◊ L przystawie (1). ◊ V przystawie (2). ◊ pl N przystawowie (4). ◊ G przystaw(o)w (3). ◊ D przystaw(o)m (2). ◊ A przystawy (5). ◊ I przystawy (2), [przystawami].
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (sześć z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- Przedstawiciel władzy, ktoś, kto spełnia wobec kogoś wolę swego rozkazodawcy
(45)
- a. Dozorca, nadzorca nad pracownikami (24)
- b. Osoba wyznaczona (przez króla lub urzędnika) do towarzyszenia (zwykle posłowi), służenia komuś
(10)
- Przen (1)
- α. O kobiecie (1)
- c. Przedstawiciel, poseł, wysłannik (5)
- d. Stróż, pilnujący czegoś
(5)
- α. O aniele stróżu (4)
przystaw do kogo (1): A oblicżył ſiedmdzieſiąt tyſięcy tych co noſili [kamień]/ [...] á do nich przyſtáwow trzy tyſiące y ſześć ſet. BudBib 2.Par 2/2.
przystaw nad kim (3): Leop 2.Par 6/2; BielKron 268v; Y rzekł Boház młodzieńcowi ſwemu przyſtáwowi nád żeńcámi BudBib Ruth 2/5.
przystaw nad czym (1): á poſtánowili [Żydzi] Lewity co mieli dwádźieſćá lat y dáley áby byli przyſtáwy nád robotámi Domu Páńſkiego. BibRadz 1.Esdr 3/8; [Leop 1577 Ex 5/6 (Linde)].
przystaw czyj [= kogo pilnujący] (3): Sámy też przyſtáwy Izráelczykow/ co byli od vrzędnikow Fáráonowych poſtánowieni/ bito BibRadz Ex 5/14, Ex 5/15, 19.
W połączeniu szeregowym (1): Vrzędnikiem/ Włodárzem/ Kárbárzem/ áni żadnym Przyſtáwem nie ma bydź gołoſzyicá/ iedno dobry goſpodarz GostGosp 150.
przystaw u kogo (1): Pan Hetmąn Pana Sobieskiego Chorązego przystawem v tych gosci zostawił ActReg 155; [Miał ten śláchćic Syná [...] ktory zá wolą y roſkazániem Oycowſkiem/ był Przyſtáwem v iego gośćia PaprHerby 386 (Linde)].
przystaw czyj [= przez kogo wyznaczony] (2): O Panu Woiewodzie daie znac Pan Sobieski Chorązy Prystaw naten czas Arcyxiązęcy, zegdy znim łagodnie postempuie, nic gornieyszego ActReg 141, 168.
W porównaniu (1): A zać ſie on [prostak] w práwie czwiczy Snádnie go káżdy wyliczy A záwżdy przyſtaw v niego By vpoſlá Tátárſkiego/ Vrzędnik/ woyth/ ſſołtys/ pleban Stych káżdy chce być nád nim pan RejRozpr D4.
[przystaw przy kim: Przyſtáwow teſz álbo podkrolow przy nim [królu] [...] nieſtánowmy SolikRozsąd C3.]
przystaw czyj [= przez kogo wyznaczony; w tym: G sb (3), ai poss (1)] (4): BibRadz 2.Par 24/11; á gdy przyſtáwowie Ceſarſtwá powiedzieli/ iż ſie nám nie godzi inácżey przymowáć/ iedno iáko nam od Ceſarzá roſkazano. Takież od Luteryanow powiedzieli drudzy BielKron 224v, 224v; Przyſtaw Królá Szweckiégo przedśię dobrze tuſzył/ Bo (powiáda) niżem ia do Gdańſká ſye ruſzył: Iuż były przećiw tobie [hrabiemu Tęczyńskiemu] wyſłáné okręty KochPam 86.
przystaw nad czym (1): A Sżewuel ſyn Gerſzomá ſyná Moſzehowego (był) przyſtáwem nád ſkárby. BudBib 1.Par 26/24.
[W porównaniu: Zakon ieſt iákoby przyſtaw/ vpomináiący nas ku powinnośći náſzey GrzegŻarnPos 1597 377 (Linde).]
przystaw czyj [= kogo pilnujący] (1): O Swięty Anyele Boży/ [...] ſtrożu y przyſtáwie moy wierny/ pokaż miłośierdźie nádemną. LatHar 72.
»przystaw i stroż« [szyk 2:1] (3): ktorego ſłowá [bożego] tákowa moc ieſt/ że [...] dáie mu [królowi] Duchá Krolewſkiego: dáie mu też Przyſtáwá/ y ſtrożá z niebá Angiolá oſobliwego. OrzRozm B4v; LatHar 72, 673.
Synonimy: a. doględacz, dozorca, przyględacz, stroż.
LWil