Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYSTAWAJĄC

Następne hasło: PRZYSTAWANIE »

PRZYSTAWAJĄCY (2) part praes act

przystawający (1), przystawając (1).

Pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja

sg
m	N	przyståwając

pl
D		przyståwającym

sg m N przyståwając (1). ◊ pl D przyståwającym (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Stający się wyznawcą Boga, religii (1)
2. Godzący się (1)

1. Stający się wyznawcą Boga, religii [do kogo] (1): Choćiażby vcżniom Chriſtuſowym/ ábo ácż nic iuż do Chriſtuſá przyſtawáiącym/ gdyby ſie też o to [co czynić] pytáli/ lepiey y doſtátecżniey odpowiedźiećby ſie mogło CzechRozm 254.

2. Godzący się [na co] (1): Cżłowiek ktory ſie barzo richło ſmieie [...], bywa taki grubego rozumu [...], richło wierząci, á richło też gniewny, y na wszelką rzecż richło przyſtauaiąc GlabGad O4v.

Cf PRZYSTAWAĆ

LWil