[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTŁOCZONY (2) part praet pass pf

przytłoczony (1), przytłoczon (1).

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNprzytłoczony, przytłoczon
pl
N subst przytłoczon(e)

sg m N przytłoczony (1), (praed) przytłoczon (1). ◊ [pl N subst przytłoczon(e).]

[Składnia dopełnienia sprawcy: przytłoczony od kogo.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII – XIX w. s.v. przytłoczyć.

1. Przygnieciony czymś ciężkim; obrutus Mącz (2): Obrutus, Opádniony/ Potłumiony/ Prziwálony/ przitłoczony. Mącz 361d; [tákież y ſzáty od nog trzebá odwinąć áby imi len nie był połaman ále w pierwſzym plewieniu/ poki ieſzcże len młody/ nie trzebá tákiey oſtrożnośći/ bo to iemu nie wádźi choćiaby też był przytłocżon gdyż on záśię wſtawa. Cresc 1571 188].

przytłoczon(y) czym (1): Mącz 362a; [Acz y ſam Blándrátá nielepiéy ſkończył: bo od ſynowcá ná łóżku worámi przytłoczony/ iáko pies zdyſzeł. ŁaszczRecepta 82].

2. [Przymocowany, przytwierdzony przez przybicie pieczęci:
Wyrażenie: »pieczęcią [do czego] przytłoczony«: [Mają też] być spisane do każdej fasy oszacowanego wina i [innego] picia karty i miejską pieczęcią do fasy przytłoczone WilkPozn II pocz. XVI w. nr 43.]

Synonimy: 1. przyciśniony, przywalony.

Cf [PRZYTŁOCZYĆ]

AĆ