Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYWIĘZOWAĆ SIĘ

Następne hasło: PRZYWIĘZOWANY »

PRZYWIĘZOWANIE (4) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w -owanie); -a- (2) Mącz, CzechRozm, -å- (1) BudBib; e z tekstu nieoznaczającego é.

Fleksja

	sg
G	przywięzowani(a)
D	przywięzowaniu
A	przywięzowani(e)
I	przywięzowåni(e)m

sg G przywięzowani(a) (1). ◊ D przywięzowaniu (1). ◊ A przywięzowani(e) (1). ◊ I przywięzowåni(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przywięzować” (3)
- Przen: Stawanie się jednością z czymś (o Eucharystii) (1)
- a. O pędach winorośli: przywiązywanie do podpory (1)
II. Rzeczownik od „przywięzować się”; przen (1)

I. Rzeczownik od „przywięzować” [czego] (3): Tlumoczkow sukna Lvnſkiego czarnego, do teize posczeli czarnei ieſt 8 V kaſde^go do ſnurowania ieſt ſnur iadwabni czarni. A do prziwiezowania tichze tlumoczkow w Colebcze, v kaſde^go tlumoczka. na rogach ieſt ſnurow jadwabnich czarnich 4 WyprKr 98.

Przen: Stawanie się jednością z czymś (o Eucharystii) (1): Chriſtus tę ſpráwę kazał cżynić ná przypominánie ſwoie: toć nie ná przemienienie/ ábo pod/ ábo przy/ ábo w chleb y wino ćiáłá ſwego y krwie zámykánie/ y przywięzowánie CzechRozm 264v.

a. O pędach winorośli: przywiązywanie do podpory (1): Macerare vimina, Rokićinę zmiękczić ku prziwięzowániu winnic. Mącz 202c.

II. Rzeczownik od „przywięzować się”; przen (1):

Wyrażenie: »do słow przywięzowanie« = ścisłe trzymanie się podstawy przekładu (1): Naprzod wiedz o tem [czytelniku]/ żeſmy oto vśiłowáli/ ábychmy nic nie przycżyniáli/ áni vmnieyſzáli/ ále żebychmy ſłowo ſłowem wyrázili. Bo acż tákie tłumacżenie poſpolićie ſuperſtycią/ lub zbytnim do ſłow przywięzowaniem zową/ wſzakże nas ſam Bog tak owey Superſtycyi vcży/ gdzie ták mowi/ nieprzycżyniſz knie^mv áni vbáwiſz od niego. BudBib b3v.

Cf PRZYWIĘZOWAĆ, PRZYWIĘZOWAĆ SIĘ

MPi